Kredietregistratie is er om ellende te voorkomen. Het is jammer dat nog niet iedereen dat inziet. Nog steeds adverteren commerciële ondernemingen met het feit dat zij niks bij BKR registreren. Het schept de valse hoop dat ongeregistreerd krediet de bestedingsruimte niet beperkt. U en ik weten beter, maar helaas geldt dit niet voor iedereen in Nederland. Gelukkig zien beleidsmakers dit ook in.
Zo pleit staatssecretaris Van Ark in het interview dat zij met Inzichtelijk had terecht voor maatregelen die erop zijn gericht om onnodige ophoging van schulden te voorkomen en het bestaansminimum beter te beschermen. In die visie past het beeld van een overheid die over haar burgers waakt en waar nodig de hand reikt. Dat vraagt om meer dan slim beleid van een doortastende staatsecretaris.
Wethouders met oog voor schuldhulpverlening weten dat het niet bij dat ene gesprek aan de deur kan blijven als je iedereen uit de schuldproblematiek wil halen. Maatwerk is geboden. Kijk maar naar ’s-Hertogenbosch, waar wethouder Olden besloot dat mensen ook anoniem hun hulpvraag moesten kunnen stellen. En hij spoort zijn ambtenaren aan om te bellen, op de fiets te springen en daadwerkelijk bij mensen aan te kloppen. Hij zorgde voor een andere mindset op het gemeentehuis en uiteindelijk wist ’s-Hertogenbosch meer mensen te bereiken met een hulpvraag.
In Utrecht wijst wethouder Linda Voortman inwoners met een campagne op het nut van vroegsignalering, zodat mensen ook begrijpen waarom een zorgverzekeraar of een sociale verhuurder achterstanden doorgeeft. Stichting BKR kan gemeenten hierdoor vertellen waar het mis dreigt te gaan en ergere problemen voorkomen. Kortom, gemeenten nemen hun taak serieus en werken hard om schuldhulpverlening door vroegsignalering nog succesvoller te maken. Dit is een vak apart.
Ik ben er trots op te mogen wonen in een land waar mensen naar elkaar omzien. Een land waar je mag zeggen wat je denkt. Mensen bijna alles met elkaar delen op facebook, maar waar we gelukkig ook goede regels hebben over privacy. Immers, niet alles hoeft op straat. En dat is ook de spagaat waar schuldhulpverleners in zitten. Je ziet dat het fout gaat, maar hoe benader je mensen op de juiste manier zonder de regels te overtreden? En als je dan eenmaal ‘achter de voordeur’ bent, hoe blijf je dan in gesprek met hulpbehoevenden?
Het zijn vragen waar gemeenten over (moeten) nadenken. Kiezen ze voor een wijkgerichte aanpak of past een andere manier van werken? Daarbij moeten we onder ogen zien dat de middelen voor de lokale overheid helaas nog beperkt zijn. Vanuit dit perspectief biedt Stichting BKR ondersteuning door volledige en objectieve data te verstrekken, die altijd te herleiden is naar de bron. Dat doen we om Nederland financieel gezond te houden. Want het voorkomen van problematische schulden is een maatschappelijke verantwoordelijkheid van ons allemaal. Van consumenten, kredietverstrekkers, de overheid én van Stichting BKR.
Peter van den Bosch, bestuursvoorzitter Stichting BKR
